زندگینامه سید هادی میرمیران

آثار معماری میرمیران را می‌توان در سه گرایش شکلی دسته بندی کرد:

۱. استفاده از دیاگرام فرم، آثار معماری میر میران در پروژه‌های ابتدای دههٔ هفتاد خورشیدی، از این روش در طراحی کارهای معماری خود استفاده کرده است. در این روش، او با انتخاب دیاگرام فرم یک اثر معماری، طراحی را آغاز کرده _ یا به تعبیر بهرام شیردل، معماری را از معماری شروع می‌کند_ و در روند طراحی، گاهی پروژه تا آخر تحت تأثیر همان دیاگرام اولیه باقی‌مانده و گاهی دچار تغییرات شگرفی شده است.

مانند پروژه یکتابخانهٔ ملی ایران(۱۳۷۳).

۲. استفاده از دیاگرام فرم اثار هنری و طبیعت، در این مرحله میر میران با استفاده از فرم‌های موجود در طبیعت یا آثار هنری موجود شروع به طراحی کرده اما، در روند طراحی، کاملاً از آنها فاصله گرفته و به پروژه‌ای با دیاگرام متفاوت دست می‌یابد.

او در پروژه یموزهٔ ملی آب ایران(۱۳۷۴) از خواص شکلی دو عنصر آب و خاک استفاده می‌کند

و در پروژهٔ بانک توسعه صادرات ایران (۱۳۷۶) از فرم مکعبی شکل استفاده کرده

که شکافی در آن قرار دارد و یاد آور فرم گاو صندوقی است که درش اندکی باز مانده است.

۳. استفاده از دیاگرام دو فرم و فضای بینابین این دیاگرام را می‌توان در آثار گذشتهٔ میرمیران هم مشاهده کرد

اما در چند پروژهٔ متأخر نقش اساسی را در ساماندهی پروژه‌ها به عهده می‌گیرد.

خصوصیت اصلی این فضای بینابین ترکیب شدن با فضاهای عمومی و شهری است.

مانند :

پروژهٔ کانون وکلای دادگستری تهران(۱۳۸۰_۱۳۷۴)از جمله آثاری است که در آن از دیاگرام دو فرم و فضای بینابین استفاده شده است.

زندگینامه سید هادی میرمیران