توضیحات
نقشه اتوکد زندان اوین
نقشه اتوکد زندان اوین
زندان اوین، یکی از مشهورترین زندانهای ایران است. این زندان در منطقهٔ اوین درکه در منطقهٔ سعادتآباد، تهران قرار دارد. یکی از معماران زندان اوین امیر نصرت منقح بود. ساخت این زندان در زمینی به مساحت ۴۰ هکتار از دهه ۱۳۴۰ آغاز شد و در سال ۱۳۵۰ افتتاح شد. زندان اوین امروزه رسماً عنوان بازداشتگاه موقت را دارد. زمینی که در آن زندان اوین ساخته شدهاست، سابقاً خانه سید ضیاءالدین طباطبایی، روزنامهنگار و نخستوزیر ایران بود.حکومت ایران مدعیست که زندان اوین دارای یکی از مجهزترین کتابخانهها در میان زندانهای ایران است. طی حکمی که دادستان تهران صادر کرد در بند زنان زندان اوین، به بانوان و مادران امکان تماس تلفنی با دنیای بیرون داده نمیشود. در این زندان، افرادی از گروههای مختلف مذهبی، سیاسی، ورزشی … همچون آیتالله طالقانی، اکبر هاشمی رفسنجانی، مسعود رجوی، خسروگلسرخی … دوران حبس خود را سپری کردند. نقشه اتوکد زندان اوین
برخی از بندهای این زندان زیر نظر قوه قضائیه جمهوری اسلامی ایران نبوده و توسط سایر نهادها اداره میشود. برای مثال بندهای ۲۰۹ و ۲۴۰ این زندان که دارای سلولهای انفرادی و چند نفره (موسوم به سوئیت) است در اختیار وزارت اطلاعات است. و بند ۲ الف آن زیر نظر سازمان اطلاعات سپاه پاسداران انقلاب اسلامی میباشد. تردد و حضور زندانیان سیاسی خارج از سلولها فقط با داشتن چشمبند ممکن است.نقشه اتوکد زندان اوین
بند ۲۴۰ زندان اوین، داری چندین طبقه و هر طبقه راهرویی طولانی دارد که شامل چندین سلول در طرفین است. درب هر سلول دارای دریچه کوچکی است و در پایین درب کوچکی مانند درب صندوق پست تعبیه شده، هر سلول تقریباً ۸ مترمربع است و درون هر سلول دستشویی، مستراح و دوش آب بوسیله یک پرده از اتاق سلول جدا شدهاست. هر سلول پنجرههایی نیز دارد که با در نظر گرفتن دزدگیرهای آن زندانی چارهای جز تماشای آسمان ندارد. دیوارهای هر بند دست نوشتههای زندانیان را شامل میشود. شعر، تاریخ ورود و خروج، علت دستگیری زندانی، هویت زندانی، دلتنگیهای زندانی و ظلمهای روا رفته به او از این قبیل نوشتهها هستند.
پیش از انقلاب اسلامی ایران، اوین مستقیماً توسط ساواک اداره میشد. با آنکه ساختمان اولیه زندان شامل بیست سلول انفرادی و دو بند عمومی فقط برای ۳۲۰ نفر ساخته شده بود، در طی سالهای بعد به ساختمانهای زندان چند بار اضافه شد به طوری که در سال قبل از آغاز انقلاب تعداد سلولهای انفرادی تا پنج برابر (یعنی یکصد سلول انفرادی) در بند ۲۰۹ افزایش یافت. همین بند سه طبقه شامل شش اتاق بازجوئی در زیرزمین آن بود. یک حیاط اعدام، یک دادگاه، و بندهای جداگانه برای زنان و زندانیان عادی هم ساخته شدند. مجموع این ساختمانها دارای ظرفیت اسمی بالای یک هزار و پانصد نفر بودند اما تعداد زندانیان اوین بیش از دو برابر این ظرفیت اسمی بود. شرایط زندان اوین از نظر سختگیری با زندانیان به مراتب بدتر از زندانهای بزرگ دیگر ایران بود اما از نظر غذا و سرویسهای بهداشتی بهتر بود. زندانیان سیاسی از طیفها و گروههای مختلف مخالف حکومت پهلوی بودند.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.