توضیحات
ضرورت و رویکردهای برنامه ریزی منطقه ای
ضرورت و رویکردهای برنامه ریزی منطقه ای
فرايندي است منظم، هدفمند و سیستماتیک که در جهت تنظيم و هماهنگ كردن برنامه هاي مختلف اقتصادي- اجتماعي با نيازها و امكانات محلي و تأمین رفاه جوامع بشری و رسیدن به عدالت اجتماعی و توسعه پایداربا توجه به نيازها وظرفيت هاي منطقه اي
برنامهريزي فضايي به مثابه ” روشهاي مورد عمل توسط بخش عمومي براي تاثيرگذاري بر توزيع آتي فعاليتها در فضا تعريف شده است
برنامه ريزی فضائی (Spatial Planning ) فرایندی است برای اثرگذاری بر توزیع فعالیت ها در فضای آتی توسط بخش های دولتی وعمومی؛ در واقع عبارتست از مورد توجه قراردادن آنچه می توان و باید در جائی برای منافع همگانی انجام داد.
”منطقه“ بنا بر صفتی مشترک
)منطقه همگون (Homogenous
یا بنا بر روابط عملکردی) منطقه
عملکردی (Functional یا بنا بر
حیطه اعمال قدرت مدیریتی
)منطقه اداری-
(Administrative قرارداد و
تعریف می شود. منطقه، فضایی
است با محتوای مشخص که
کالبدی هویت یافته داشته باشد.
تصویب اولین قانون در سال ۱۹۳۴ برای توزیع فضائی فعالیتهای اقتصادی به سوی نواحی عقب مانده در سطح کشور و پایه سیاست گذاری منطقه ای ،
وضع قانون در سال ۱۹۴۵ برای هدایت صنایع به سوی نواحی متروکه،
تهیه طرح منطقه شهری لندن توسط آبرکرمبی در سال ۱۹۴۴،
دو اقدام مهم در ارتباط با توسعه منطقه ای (بعد از دهه 1960)
۱) راهبرد قطب رشد : برای مناطق عقب مانده کشور
۲) ایجاد شوراهای اقتصاد منطقه ای برای هماهنگی و سیاستگذاری
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.