توضیحات
طرح موضعی بافت فرسوده قصرالدشت شیراز
طرح موضعی بافت فرسوده قصرالدشت شیراز
قصرِالدشت یکی از قدیمیترین محلههای شیراز است که در شمال غربی این شهر قرار دارد و در قدیم به «مسجد بردی» هم شهرت داشتهاست، که دلیل آن وجود یک مسجد سنگی مربوط به قرن ششم هجری در این محلهاست که کتیبههای سنگی آن هنوز در مسجد رئیس احمدی قصر دشت موجود است. اهالی قدیم شیراز این محله را «شربت خانه شیراز» مینامیدهاند که علت اطلاق این صفت باغهای میوه فراوان این محلهاست که در وسعتی بیش از دهها هکتار در گستره شهر شیراز قرار دارد. آب و هوای خوب و باغهای مصفا باعث گردیده که شهرت این محله شیراز نه تنها در دیگر شهرهای ایران بلکه در کشورهای حوزه خلیج فارس نیز طنین انداز شود و سرمایه گذاران بسیاری از این کشورها در منطقه قصر دشت اقدام به خرید باغ و ویلا نمودهاند.
این محله تا سی سال قبل در بیرون از شهر قرار داشت و یکی از ییلاق خوش آب و هوا برای سرمایه داران شیراز بودهاست ولی با افزایش جمعیت و مهاجرت روزافزون این محله در قلب شهر شیراز جای گرفته و زندگی شهرنشینی و ماشینی روز به روز بیشتر به نابودی طبیعت این محله دامن می زند.
علت نام این محله هنوز مشخص نیست زیرا در این محله نه قصری وجود دارد و نه دشتی که بتوان این نام را به آن تعمیم داد. ولی بر اساس قول قدما، بزرگان و فرهیختگان این محل مانند محمود شعبانی (صاحب کتاب مجموعه اشعار هزارباغ )و پروفسور علیرضا شاپور شهبازی (باستان شناس شهیر ایران) نام باستانی این منطقه هزار باغ بوده که با توجه به عمارتهای زیبایی که در بعضی از باغهای این محل مانند باغ نوابی وجود داشته است مانند نگین و قصری مقابل دشت شیراز خود نمایی می کرده و می درخشیده است .همچنین در این محله حَرَم امامزاده ای به نام شاهزاده محمد قرار دارد که به روایتی فرزند امام موسی کاظم است.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.